А што ако ти кажам дека неможам без тебе? Што ако ти кажам дека за кратко време стана смислата на мојот живот? Што ако ти кажам дека нема да можам да живеам без тебе? Дали ќе ми веруваш? Дали ќе ми веруваш на тие зборови затоа што многу луѓе можат да ги напишат, и изговорат, но малку од нив го чувствуваат тоа. Малку од нив го чувствуваат тоа што го чувствувам јас према тебе. Незнам ни како да опишам... Љубов, потреба, да имаш некого да сакаш, некој на кој знаеш дека му значиш и неможе и тој без тебе, некој кој ти недостасува веднаш штом ќе го тргнеш погледот од него... а да не збориме за нашата ситуација... разделени толку многу километри... Сето тоа недостасување и копнеење еден по друг е уште поголемо... А несакам, несакам да е така. Сакам да сум до тебе, сакам да си до мене. Да те гушнам, да ја почувствувам твојата прегратка, твоите раце околу мојата половина, да ти шепнам дека се ќе биде во ред и дека никогаш повеќе нема да се разделиме, па да ме стиснеш уште посилно... Да ги правиме сите оние работи што само јас и ти знаеме. Да се скараме, па да се смириме, да се „тепаме“, па да се бакнуваме, да се закачаме, па да се гушкаме... Сакам да сме заедно бебе, еден до друг, неразделни...

Ми недостасуваш многу :(

Прочитајте повеќе