Вечерва, додека го пишувам ова сум толку скршена, уништена, без ниедно чуство во мене... осеќам како да се распѓгам на милиони делови. Тој беше момчето од моите соништа, толку долго го гледав преку излогот каде што работеше, трчав по него да го видам и да му се насмевнам кога поминуваше по ходникот... толку бев среќна... па дури и се задоволував со неговиот сладок поглед и насмевка кои ми ги возвраќасе понекогаш. Се случи и тоа да си ги размениме броевите, па така и јас го дочекав нашиот прв состаноќ. Јас тогаш бев во врска која воопшто не беше стабилна, па не ми требасе многу време да се одлучам со кого сакам да бидам. Негова беше одлуката да продолжиме да се гледаме и да бидеме заедно. Колку само беше прекрасно на почетокот, беше толку внимателен, нон-стоп ми праќаше смс пораки, ми се јавуваше, ме бакнуваше толку нежно, ме галеше... Сега веќе го немам, но можеби за прв пат во животов покрај сè ќе се обвинам себе. Имам некој чуден карактер, кога ќе се заљубам не се срамам да кажам те сакам и не само да го кажам тоа туку правам премногу за него. Кога сакам, правам сè! Можам и душава да му ја предадам, да се борам за него, да бидам секогаш кога сум потребна покрај него... Тоа е моја грешка! Некои луѓе незнаат да го ценат тоа, иако целиот свој живот лутаат по таква девојка. Нормално кругот се врти, не е дека нема да свати, но дали ќе ме има мене?! Жалам, но тоа е другата страна на мојот карактер! Значи кога сакам правам сè! Но кога ќе ми ја затвориш вратата на твојот живот нема да тропам и да молам за да влезам пак... нема да можам повеке да те гледам ниту како пријател, а најмалку како човек! После може и сите ѕвезди од небото да ги симне ама... мене веќе ме нема! Избра друга... тоа е твое право, моја судбина, целиот свој живот погрешни сакав, па зашто бас ти би бил исклучок! Тешко ми е признавам! Ми било и потешко, па нема да ми смета како и секогаш да си ја ставам маската на лице и да неможеш да ме познаеш! Никогаш веќе нема да го видиш сјајот во моите очи...никогаш! И запомни: кругот се врти!

Прочитајте повеќе